W tym tygodniu MAEA zorganizowała wirtualne spotkanie, aby omówić postępy w ograniczaniu ryzyka związanego z promieniowaniem w przypadku pacjentów wymagających częstego obrazowania medycznego, przy jednoczesnym zapewnieniu zachowania korzyści. Podczas spotkania uczestnicy omawiali strategie mające na celu wzmocnienie wytycznych dotyczących ochrony pacjentów i wdrożenie rozwiązań technologicznych w zakresie monitorowania historii narażenia pacjentów. Ponadto dokonali przeglądu inicjatyw międzynarodowych mających na celu ciągłe zwiększanie ochrony pacjentów przed promieniowaniem.
„Każdego dnia miliony pacjentów korzystają z diagnostyki obrazowej, takiej jak tomografia komputerowa (CT), prześwietlenia rentgenowskie (które uzupełniane są środkami kontrastowymi i ogólnie czterema rodzajami badańwtryskiwacze pod wysokim ciśnieniem: Pojedynczy wtryskiwacz CT, Wtryskiwacz dwugłowicowy CT, Wtryskiwacz MRI, IAngiografia or Wysokociśnieniowy wtryskiwacz środka kontrastowego DSA(nazywane także „laboratorium kat„),a także niektóre strzykawki i rurki) oraz procedury interwencyjne wspomagane obrazowaniem, procedury medycyny nuklearnej, jednak wraz ze zwiększonym wykorzystaniem obrazowania radiologicznego pojawiają się obawy związane z związanym z tym wzrostem narażenia pacjentów na promieniowanie” – powiedział Peter Johnston, dyrektor MAEA ds. promieniowania, Dział Bezpieczeństwa Transportu i Odpadów. „Niezbędne jest ustanowienie konkretnych środków w celu lepszego uzasadnienia takiego obrazowania i optymalizacji ochrony przed promieniowaniem w przypadku każdego pacjenta poddawanego takiej diagnozie i leczeniu”.
Na całym świecie rocznie przeprowadza się ponad 4 miliardy zabiegów diagnostycznych z zakresu radiologii i medycyny nuklearnej. Zalety tych procedur znacznie przewyższają ryzyko związane z promieniowaniem, jeśli są wykonywane zgodnie z uzasadnieniem klinicznym, przy minimalnej ekspozycji wymaganej do osiągnięcia niezbędnych celów diagnostycznych lub terapeutycznych.
Dawka promieniowania wynikająca z indywidualnej procedury obrazowania jest zazwyczaj minimalna i zwykle waha się od 0,001 mSv do 20–25 mSv, w zależności od rodzaju procedury. Ten poziom narażenia jest podobny do promieniowania tła, z którym ludzie w sposób naturalny spotykają się w okresie od kilku dni do kilku lat. Jenia Vassileva, specjalistka ds. ochrony przed promieniowaniem w MAEA, przestrzegła, że potencjalne ryzyko związane z promieniowaniem może wzrosnąć, jeśli pacjent zostanie poddany serii badań obrazowych obejmujących ekspozycję na promieniowanie, zwłaszcza jeśli przeprowadzane są one w krótkich odstępach czasu.
W spotkaniu odbywającym się w dniach 19–23 października wzięło udział ponad 90 ekspertów z 40 krajów, 11 organizacji międzynarodowych i organów zawodowych. W badaniu uczestniczyli eksperci ds. ochrony przed promieniowaniem, radiolodzy, lekarze medycyny nuklearnej, klinicyści, fizycy medyczni, technolodzy zajmujący się promieniowaniem, radiobiolodzy, epidemiolodzy, badacze, producenci i przedstawiciele pacjentów.
Śledzenie narażenia pacjentów na promieniowanie
Precyzyjna i spójna dokumentacja, raportowanie i analiza dawek promieniowania otrzymywanych przez pacjentów w placówkach medycznych może usprawnić zarządzanie dawkami bez uszczerbku dla informacji diagnostycznych. Wykorzystanie zarejestrowanych danych z poprzednich badań i podanych dawek może odegrać kluczową rolę w zapobieganiu niepotrzebnemu narażeniu.
Madan M. Rehani, dyrektor ds. globalnego zasięgu na rzecz ochrony przed promieniowaniem w szpitalu Massachusetts General Hospital w Stanach Zjednoczonych i przewodnicząca spotkania, ujawniła, że szersze wykorzystanie systemów monitorowania narażenia na promieniowanie dostarczyło danych sugerujących, że liczba pacjentów gromadzących skuteczną dawkę Wartość 100 mSv i więcej w ciągu kilku lat wynikająca z powtarzających się zabiegów tomografii komputerowej jest wyższa niż wcześniej szacowano. Globalne szacunki mówią o milionie pacjentów rocznie. Ponadto podkreślił, że przewiduje się, że co piąty pacjent w tej kategorii będzie miał mniej niż 50 lat, co budzi obawy dotyczące potencjalnych skutków promieniowania, zwłaszcza w przypadku osób o dłuższej oczekiwanej długości życia i większym ryzyku zachorowania na raka ze względu na zwiększone narażenie na promieniowanie.
Droga naprzód
Uczestnicy osiągnęli konsensus co do konieczności lepszego i skutecznego wsparcia dla pacjentów cierpiących na choroby przewlekłe i schorzenia wymagające częstego obrazowania. Zgodzili się co do znaczenia szerokiego wdrożenia śledzenia narażenia na promieniowanie i zintegrowania go z innymi systemami informacji w opiece zdrowotnej w celu osiągnięcia optymalnych wyników. Ponadto podkreślili potrzebę przyspieszenia rozwoju urządzeń do przetwarzania obrazu, które wykorzystują zmniejszone dawki, oraz znormalizowane narzędzia programowe do monitorowania dawki do zastosowań globalnych.
Jednak skuteczność takich zaawansowanych narzędzi nie zależy wyłącznie od maszyn i ulepszonych systemów, ale od biegłości użytkowników, takich jak lekarze, fizycy medyczni i technicy. Dlatego ważne jest, aby odbyli odpowiednie przeszkolenie i aktualną wiedzę na temat zagrożeń związanych z promieniowaniem, wymieniali się wiedzą specjalistyczną oraz prowadzili przejrzystą komunikację z pacjentami i opiekunami na temat korzyści i potencjalnych zagrożeń.
Czas publikacji: 27 grudnia 2023 r
