Stwardnienie rozsiane to przewlekła choroba, w której dochodzi do uszkodzenia mieliny – osłony chroniącej komórki nerwowe w mózgu i rdzeniu kręgowym. Uszkodzenie jest widoczne w badaniu MRI (wtryskiwacz medium wysokociśnieniowego MRI). Jak działa MRI w przypadku stwardnienia rozsianego?
Wysokociśnieniowy iniektor MRI służy do wstrzykiwania środka kontrastowego podczas obrazowania medycznego w celu poprawy kontrastu obrazu i ułatwienia diagnozy pacjenta. Badanie MRI to badanie obrazowe wykorzystujące pole magnetyczne i fale radiowe do stworzenia obrazu poprzez pomiar zawartości wody w tkankach. Nie wiąże się to z narażeniem na promieniowanie. Jest to skuteczna metoda obrazowania, którą lekarze mogą stosować do diagnozowania stwardnienia rozsianego i monitorowania jej postępu. Badanie MRI jest przydatne, ponieważ mielina, substancja niszczona przez stwardnienie rozsiane, składa się z tkanki tłuszczowej. Tłuszcz jest jak olej, ponieważ odpycha wodę. Gdy MRI mierzy zawartość wody, obszary uszkodzonej mieliny będą wyraźniejsze. Na skanie obrazowym uszkodzone obszary mogą wydawać się białe lub ciemniejsze, w zależności od typu skanera MRI lub sekwencji. Przykłady typów sekwencji MRI stosowanych przez lekarzy do diagnozowania stwardnienia rozsianego obejmują: T1-zależna: radiolog wstrzyknie osobie substancję zwaną gadolinem. Zwykle cząsteczki gadolinu są zbyt duże, aby przejść przez określone części mózgu. Jeśli jednak dana osoba ma uszkodzenie mózgu, cząsteczki uwydatnią uszkodzony obszar. Skan T1-zależny spowoduje, że zmiany będą ciemne, dzięki czemu lekarz będzie mógł je łatwiej zidentyfikować. Skany zależne od T2: Podczas skanowania zależnego od T2 radiolog poda różne impulsy za pomocą urządzenia MRI. Starsze zmiany będą miały inny kolor niż nowsze zmiany. W przeciwieństwie do obrazów T1-zależnych, zmiany wydają się jaśniejsze na obrazach T2-zależnych. Odzyskiwanie inwersji osłabionej płynem (FLAIR): Obrazy FLAIR wykorzystują inną sekwencję impulsów niż obrazowanie T1 i T2. Obrazy te są bardzo wrażliwe na zmiany w mózgu, które zwykle powoduje stwardnienie rozsiane. Obrazowanie rdzenia kręgowego: Użycie rezonansu magnetycznego w celu ukazania rdzenia kręgowego może pomóc lekarzowi w zidentyfikowaniu zmian chorobowych występujących tutaj, a także w mózgu, co jest ważne w postawieniu diagnozy stwardnienia rozsianego. U niektórych osób może wystąpić ryzyko reakcji alergicznej na gadolin stosowany w badaniach T1-zależnych. Gadolin może również zwiększać ryzyko uszkodzenia nerek u osób, u których występuje już pewne pogorszenie czynności nerek.
Czas publikacji: 15 sierpnia 2023 r
